Η επιθετικότητα στα παιδιά είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα προβλήματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν πρωτίστως οι γονείς και κατ’επέκταση το σχολείο και ο κύκλος της οικογένειας.

Η επιθετικότητα στομικρό παιδί είναι κάτι φυσικό και αναμενόμενο κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής του και συντελεί και αυτή στη διαδικασία της κοινωνικοποίησής του. Μεγαλώνοντας μαθαίνει τρόπους να διαχειριστεί τα συναισθήματά του όπως θυμός, ματαίωση κλπ και να αντιδρά με πιο κοινωνικά αποδεκτούς τρόπους. Ο θυμός που ευθύνεται για την επιθετική συμπεριφορά υπάρχει από τη στιγμή της γέννησης και εκδηλώνεται από το βρέφος με κλάμα όταν δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες του το πρόσωπο που το φροντίζει.

Οι μορφές της επιθετικότητας είναι:

Η συντελεστική,που διαπράττεται για την επίτευξη κάποιου στόχου όπως είναι η απόκτηση κάποιου αγαθού, εμφανίζεται πολύ νωρίς στα παιδιά και είναι κάτι φυσιολογικό.

Η εχθρική, που στόχος του παιδιού είναι να βλάψει, να πληγώσει κάποιον. Όταν λοιπόν ένα παιδί προβαίνει σε βίαιες πράξεις, για να προκαλέσει πόνο σε κάποιον και αυτή του η συμπεριφορά εμποδίζει τις διαπροσωπικές του σχέσεις και την ομαλή ένταξή του στην κοινωνία είναι κάτι που πρέπει να μας ανησυχήσει.

Σε πολλές έρευνες αναφέρεται ότι τα αγόρια είναι πιο επιθετικά από τα κορίτσια. Αυτό δε σημαίνει ότι τα κορίτσια δεν είναι επιθετικά, απλά εκφράζονται διαφορετικά. Τα αγόρια συνήθως θα σπρώξουν, θα χτυπήσουν, ενώ τα κορίτσια θα πληγώσουν τον άλλο συναισθηματικά αποκλείοντας τον από την ομάδα.

Τα αίτια της επιθετικότητας ποικίλουν. Ενδεικτικά, θα μπορούσαν να αναφερθούν η επιθετικότητα στο σπίτι μεταξύ των μελών της οικογένειας, πολύ αυστηρές τιμωρίες ή η υπερβολική αδιαφορία χωρίς καθορισμό ορίων στο παιδί, το άγχος στην οικογένεια,η έκθεση σε προγράμματα της τηλεόρασης και σε βιντεοπαιχνίδια με βίαιο περιεχόμενο.

Τρόποι αντιμετώπισης της επιθετικότητας του παιδιού

Παρατηρούμε τι είναι αυτό που προκαλεί την επιθετική συμπεριφορά του παιδιού και προσπαθούμε όσο μπορούμε να αποφεύγουμε αντίστοιχες συνθήκες.

Απομακρύνουμε το παιδί από το χώρο της σύγκρουσης, ώστε να του δώσουμε χώρο και χρόνο να αποβάλει την ένταση και να ηρεμήσει. Μπορούμε να δημιουργήσουμε μια γωνιά με αρκουδάκια, μαξιλάρια και κάποια παιχνίδια, έναν ζεστό και ασφαλή χώρο, όπου θα πηγαίνουμε το παιδί για να ”κάνει ένα διάλειμμα”, ώστε να ηρεμήσει και να χαλαρώσει. Με αυτόν τον τρόπο εστιάζουμε στο να βοηθήσουμε το παιδί και όχι να το τιμωρήσουμε.

Αυξάνουμε την αυτοεκτίμησή του. Είναι πολύ σημαντικό το παιδί να είναι αποδεκτό από την οικογένειά του, να μη νιώθει μειονεκτικά και ανασφάλεια, αισθήματα που συνήθως κρύβονται πίσω από την επιθετική συμπεριφορά.Είμαστε δίπλα τους, τα επαινούμε όταν επιτυγχάνουν και τα στηρίζουμε όταν αποτυγχάνουν.

Δεν τιμωρούμε το παιδί με οποιασδήποτε μορφής βία όταν εμφανίζει επιθετική συμπεριφορά, αλλά με άμεση στέρηση προνομίων. Με αυτό τον τρόπο επιβάλλουμε κάποιου είδους τιμωρία, αλλά χωρίς να αναπαράγουμε παρόμοια συμπεριφορά με αυτή του παιδιού, κάτι που θα διαιωνίσει την αρνητική του συμπεριφορά.

Ενισχύουμε τις θετικές συμπεριφορές. Επαινώντας το παιδί όταν συμπεριφέρεται με αποδεκτό τρόπο το προτρέπουμε να επαναλάβει αυτή τη συμπεριφορά.

Επιτρέπουμε στο παιδί να εκφράζει τα συναισθήματά του και ακούμε με προσοχή. Εξωτερικεύοντας τα συναισθήματά του, το βοηθάμε με τη σειρά μας να τα αναγνωρίσει και να τα αντιμετωπίσει με τρόπους που δε βλάπτουν κανέναν. Αυτό διευκολύνει το παιδί να μάθει σιγά σιγά να τα διαχειρίζεται.

Και να μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά μιμούνται συμπεριφορές και κυρίως των γονιών που αποτελούν πρότυπα. Οπότε όπως τα αντιμετωπίζουμε εμείς οι γονείς στις διάφορες καταστάσεις που προκύπτουν καθημερινά, θα συμπεριφερθούν με ανάλογο τρόπο και αυτά σε εμάς.

Στοιχεία Επικοινωνίας

Είμαι στην διάθεση σας για οποιαδήποτε απορία

Χαρίκλειας Δασκαλάκη 28, Ρέθυμνο

6973 376782

despina2807@yahoo.gr

Ακολουθήστε με

Copyright © 2024

Design & Development By ippokampos.net

6973376782 Χαρίκλειας Δασκαλάκη 28