Τα παιδιά και οι έφηβοι αποτελούν μια ευαίσθητη ομάδα του πληθυσμού σε κανονικές συνθήκες διαβίωσης, πόσο μάλλον στις μέρες του κορωνοϊού.
Μετά από μια πρωτόγνωρη περίοδο καραντίνας, η καθημερινότητα φάνηκε να επανέρχεται με το άνοιγμα των σχολείων και τα μικρά παιδιά να δίνουν το παράδειγμα φορώντας τη μάσκα και τηρώντας τους κανόνες υγιεινής Κι εκεί που είχαν συνηθίσει τη νέα πραγματικότητα, τα σχολεία ξανακλείνουν και τα ίδια μένουν με την αίσθηση ότι κάτι δεν έκαναν καλά αυτά. Σκοπός των γονιών θα πρέπει να είναι η τόνωση του ηθικού των παιδιών τους και η στήριξη στη νέα μορφή εκπαίδευσης από το σπίτι μέσω υπολογιστή.
Η αντιμετώπιση της κρίσης του κορωνοϊού και της καραντίνας από παιδιά και εφήβους καθορίζεται από το πώς θα τη διαχειριστεί πρωτίστως η οικογένειά τους και πως η ίδια θα τους καθοδηγήσει και θα τους βοηθήσει, ώστε να περάσει όσο το δυνατόν πιο “ανώδυνα” και ευχάριστα . Τα σημεία που θα πρέπει να σταθούμε είναι:
Προστατεύουμε τα παιδιά και τους εφήβους από την υπερβολική έκθεση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Ο καταιγισμός τόσων πληροφοριών σε τέτοιες ηλικίες προκαλεί σύγχυση και άγχος. Εξηγούμε λοιπόν οι ίδιοι στα παιδιά μας την κατάσταση με λόγια ανάλογα της ηλικίας τους. Με τους εφήβους συζητάμε και καταλήγουμε από κοινού στην ενημέρωση από συγκεκριμένα μέσα.
Φροντίζουμε να δημιουργήσουμε ένα καθημερινό πρόγραμμα για αυτά, ώστε να θυμίζει την καθημερινότητα προ κορωνοϊού
Τι ώρα θα ξυπνήσουν, θα φάνε μεσημεριανό, θα μελετήσουν, θα παίξουν, θα κοιμηθούν το βράδυ. Αυτό θα βοηθήσει στην καλύτερη προσαρμογή τους στις νέες συνθήκες.
Δίνουμε βάση σε μια ισορροπημένη διατροφή και κάποιου είδους φυσική δραστηριότητα π.χ χορός.
Προσπαθούμε να εμπλουτίσουμε την καθημερινότητά τους με δραστηριότητες και παιχνίδια που θα γεμίσουν ενεργητικά και εκπαιδευτικά τον ελεύθερο χρόνο τους και θα μειώσουν το αίσθημα της βαρεμάρας. Τα ωθούμε να εκφράσουν τα συναισθήματά τους με κατάλληλους για την ηλικία τους τρόπους όπως ζωγραφική και παιχνίδι.
Όταν μοιράζονται τα αρνητικά τους συναισθήματα όπως ο φόβος και το άγχος νιώθουν ανακούφιση και φροντίζουμε από μεριά μας με ήρεμο τρόπο να καθησυχάσουμε την αγωνία και τους φόβους τους, δίνοντας παραδείγματα ανθρώπων που ξεπέρασαν τον ιό και πόσο βοηθούν οι ειδικοί (γιατροί, νοσηλευτές κλπ) τα άτομα που νοσούν. Επίσης, προσέχουμε τη δική μας συμπεριφορά όταν αντιμετωπίζουμε μια κρίση καθώς τα παιδιά μιμούνται τη συμπεριφορά των σημαντικών προσώπων.
Όσο πιο ψύχραιμοι και αισιόδοξοι παραμένουν οι γονείς, τόσο πιο ψύχραιμα θα παραμείνουν και αυτά. Όπως και οι ενήλικες έτσι και τα παιδιά έχουν ανάγκη την κοινωνική επαφή με τους συμμαθητές και τους φίλους τους. Οπότε κανονίζουμε να επικοινωνούν μεταξύ τους είτε μέσω τηλεφώνου είτε μέσω τηλεδιασκέψεων κλπ.
Αν παρατηρήσουμε τα παιδιά μας ιδιαίτερα ανήσυχα και μας προβληματίζει η συμπεριφορά τους μπορούμε να συμβουλευτούμε κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας για να μας βοηθήσει να το διαχειριστούμε. Ας δούμε την κατάσταση αυτή και με μια θετική ματιά, καθώς δεν είναι κάτι που μπορούμε να αλλάξουμε και θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε έτσι, τουλάχιστον για κάποιο διάστημα.
Είναι, λοιπόν, μια ευκαιρία να έρθουμε πιο κοντά στα παιδιά μας, να διασκεδάσουμε, να περάσουμε ποιοτικό χρόνο και να κάνουμε πράγματα μαζί τους που θέλαμε και δεν είχαμε το χρόνο.